K. en Mundo Política.

Si. Neste blogue tamén imos facer sitio á política, mais concretamente as aventuras e desventuras de K. en Mundo Política. Sen embargo antes de comezar a ditar cátedra e servir de guía ás xeracións presentes e futuras , compre deixar claras algunhas cousas:

1.- A propósito de k. O primeiro que podemos dicir é que non presenta na súa traxectoria o que poderíamos chamar unha “liña Coherente”, mais ben, bastantes bandazos a babor e a estribor, iso si, todos eles bastante ben fundamentados, ou iso cree K, que por outra banda pon moita ilusión nos proxectos nos que se embarca. Froito de tanto ir e vir, quédalle unha sensación de mareo, unha amálgama de conceptos e rostros de moitos amigos dun e doutro bando polos caes sinte un profundo respecto. Fora disto non temos constancia de ningunha contribución brillante ó mundo da filosofía política ou do pensamento contemporáneo pola súa parte. Ben , coma tampouco trátese de facer leña da árbore caída.. ¿xa dixemos que K. pon moita ilusión naquilo no que se embarca?...

2.- Mundo Política: despois de esbozar uns aspectos de K., Mundo Política, que non é outra cousa mais que a visión de K. da política, non podería ser menos que un mundo circular. Pasamos de ser asemblearios que devecen por ter cadros coma en calquera outro partido de corte clásico (¿pero aquí quen raios decide as cousas?) a ser cadros dun partido de corte clásico que devecen por ter a aprobación da inexistente asemblea (temos que decidir entre todos).

Dito isto xa podemos comezar, de atrás para adiante e de adiante para atrás e tamén polo medio. Pero xa ninguén poderá chamarse a engano.

un hamster ha desaparecido

Es un hamster pequeño, gris claro, ruso "robodosky", o algo así. Se llama Lila y que sepa que le hemos dejado comida en su plato. Trepa muy bien, es muy bonito y le gustan mucho las pipas.

Wilkie Collins

Wilkie Collins (1824-1889) es uno de los autores que más tardiamente hemos descubierto, por ello, queremos que sea el primero con el que abramos esta sección dedicada a aquellos libros y escritores que más nos gustan.

Con Wilkie Collins hemos recuperado (después de etapas mas sesudas y grises) el auténtico placer de la lectura, esa sensación tan agradable que nos asalta cuando antes de acostarnos recuperamos de la mesilla el libro que estamos leyendo. Con las novelas de Wilkie Collins el reencuentro es siempre amigable: La dama de blanco (La mujer de Blanco), La piedra Lunar, Sin Nombre, La Ley y la Dama, La respuesta es no...por ellas desfilan heroinas, heroes y malvados maravillosos (nada comparable al Conde Fosco) en un marco victoriano idealizado donde cuando nos cruzamos con una dama no podemos más que hacer el ademán de levantar el sombrero o prepararnos una taza de te para recuperar el sosiego.
Sin duda, desde Bosque de Deuses , os recomendamos su lectura y que disfruteis tanto como nosotros.

Manifesto e outras vaguedades do Bosque de Deuses

Reunidos k., B. e L., e coa ausencia de E. que está traballando o cal nos permite os demais adicarnos a cousas como esta..., queremos facer unha declaración pública, manifesto, vontade de intencions ou como queirades definilo xa que nós renunciamos categoricamente a facelo, en vistas de que hoxe e un día tan bo (e dicir temos mais tempo) para tal fin coma outro día calquera (e dicir teriamos igual de tempo), do que queremos facer e expresar neste sitio da rede, e mais, a falta dun "facedor de manifestos profesional" (a pesares da insistencia dalgúns dos membros da redacción), facémolo sen ningún orde lóxico nin coherencia interna, axustándonos o mais posible ó acta levantada no seu momento por B. (a cal reproducimos), pois consideramolo instrumento suficiente para non desmerecer de manifestos anteriores. Sen mais aí vai:

1- Recoñecemos a existencia dun Spiderman bo e dun Spiderman malo. O Spiderman malo vai de negro, ten unha boca que mete medo e fai fiu, fiu, arrrrggg¡¡¡ (mágoa de video). Sen embargo está distinción tan nidia no caso spiderman é moi dificil de levar a moitos aspectos da nosa vida.

2- A liberdade individual, coma sustento da nosa propia xenuinidade, está por riba de picaduras de arañas, experimentos con sustancias perigosas, mutacións, maldicións divinas e humanas...Desconfiamos dos dereitos colectivos e do humor cambiante da "masa".


3- Deixando de lado o universo marvel, felizmente recuperado por B., e antes de seguir adiante e por non enganar a ninguén, por aquí cheira un pouco a friki.

4- O punto anterior, o punto tres sí, non debería ser considerado un punto. (Deliberación: agora xa está.. cambialo no próximo congreso...eu non sigo.. aí vos quedades...).

5- Recompostos outra vez, queremos tamén falar do clima. Do clima dos outros paises. Do noso non que xa sae no telediario.De todos os outros paises tampouco, so de algúns.

6.- Queremos ter unha mente aberta e tolerante fronte os que son distintos de nós, teñen outras culturas e outras crenzas. Sen embargo, esa tolerancia non nos pode converter en fanaticamente relativistas. Non toleramos o maltrato físico nin moral, nin aquelas actitudes que vaian en prexuizo da dignidade das persoas ou atenten contra os seus dereitos mais fundamentais, sexan estas de caracter relixioso, político, etnicistas ou de calquera outra clase. Spiderman e a Patrulla X non están para aturar parvadas.

7- Ante a falta de consistencia do punto cinco , estamos agardando a que L. nos aporte algo no plano ecolóxico, non vaia ser que sexamos menos que ninguén.

8- os gatos cruzan a rúa sen mirar. Pardelo non, pero Pardelo é un can.

9- e fin.


Nota: as referencias os superheroes non teñen nada que ver coa noción de "superhome" de certo filósofo alemán. Dounos por aí porque algún de nós está posuido polo espírito de Spiderman, e eu por non ser menos e xa un pouco farto deste gañán de superheroe tiven que traer a escea á marabillosa Patrulla X. Mais nada.

* Primeiro manifesto con xogo: Atopa a referencia oculta a outro superheroe.

reunión de la redacción

mi hija quiere hablar de los pájaros, dice que tiene información... También quiere hablar de las plantas ya que este es un periódico de plantas y árboles...que quieres ¿cosas de nuestro planeta o de nuestro universo?- del planeta para empezar.Vamos a ver lo que primero que piso la tierra unas minúsculas algas azules nacen en el mar, actualmente siguen existiendo, hace siete cero cero millones de años !Lucia a cenar! - puedes seguir copiando desde aquí ¿vale?.
Seguiremos copiando un poco cada día, en este rincón donde los norteños rezan a los dioses sin nombre, a aquellos que nunca les van a defraudar porque nada le piden, a aquellos que, sin excusas, se tienen que ir a cenar.

ya acabé la sopa ¿acabaste?