martes, 18 de diciembre de 2012

Cambiando Paradigmas: "os cartos públicos". Son ou non son.

A crise vainos marcando certos derroteiros, uns impostos polo sentido común e outros impostos polos que sempre anda a impoñer cousas aos demais.

Sen embargo, algo temos avanzado en sentido positivo, a impunidade do despilfarro na xestión dos cartos públicos parece que se vai superando pouco a pouco (alomenos nos bares, terrazas, parques públicos e supermercados do país). Poderíamos dicir que a culpa foi da clase política, esa mesma clase que dicía alegremente "os cartos públicos non son de ninguén" e non andariamos moi desacertados,  pero enganariámonos a nós mesmos se non recoñecésemos que como cidadáns non temos esixido a debida dilixencia na xestión dos cartos de todos. Os cartos públicos deberiámolos considerar incluso con mais prudencia, e mimo , ca que  consideramos os nosos propios cartos: non tolerando nin a mais mínima desfeita, esixindo responsabilidades  ... premiando a boa xestión, esa que mira polo benestar de todos... a mesma que fai que a  caste política agora diga "bueno os cartos públicos de alguén deben ser", pois moi ben, se non o saben  a nosa obriga é facerlle saber de quen son.


Ata aquí dacordo comigo mesmo, pero de repente, cando chega o momento máxico de depositar a papeleta para elixir as persoas que van xestionar eses cartos que  tan importantes son para nós e para o noso benestar...entón por un maleficio , posiblemente "maya" (neste momento o maya esta IN), esquecémonos de todo, e na nosa mente so escoitamos: non permitas que menganito do partido do pemento picante ande a mandar na vida de ninguén, pero se lle queda moi grande o de Don , !!por Prisciliano!!, recorda que ti sempre fuches centolista de toda a vida, pois nada, nada, a votar polo líder do centolismo, que de momento non esta imputado, somentes é  presunto... en fin , coma diría o clásico "son uns presuntos fillos de ..., pero son os nosos presuntos fillos de ...".

Outro día falamos do paso do gratis total ao copago, sen paradas nen descansos.Cousa tola.

miércoles, 6 de abril de 2011

Achegase o inverno...

Achégase o inverno... O próximo 14 de abril estrease nos Usa "Xogo de Tronos", A España chegará no mes de maio. Poñemos eiquí as imaxes ofrecidas pola canle HBO dos primeiros capitulos e animamos a todos a que se acheguen á lectura desta espectacular saga épica do autor G.R.R. Martin. Sen perxuizos e evitando odiosas comparacións, é unha lectura que engancha dende os primeiras verbas de tal forma que so dexesas retomala para saber se xa chegou o inverno... ¿ou ainda non?.

Por certo, non é unha lectura para nenos...:




jueves, 6 de mayo de 2010

En resumen.

autor: Phil Shoebottom.

Samurai from Phil Shoebottom on Vimeo.



Retornando sen dicir nada.

autor: Phil Shoebottom retornando sin decir nada

sábado, 16 de mayo de 2009

Flores de mayo.

Habia una vez una niña muy buena. Se llama Laura o si quieres María. Un día dijo su madre: vete a buscar flores anda que vamos a decorar la casa.
Así se fué a buscar flores.


Mientras iba a buscar flores, se encontró con una niña de pelo rizado. Ella tambien buscaba flores y decidieron ir juntas.
Se llamaba Flor.


Al final vieron un bosque lleno de flores. Flor cogió una !volvió a crecer!. Entonces vieron una chica que dijo: coger todo lo que querais.



Habia unha vez unha nena moi boa. Chámase Laura ou se queres María. Un día dixo a súa nai: vaiche a buscar flores anda que imos decorar a casa.
Así se fué a buscar flores.

Mentres ía buscar flores, atopouse cunha nena de pelo rizado. Ela tambien buscaba flores e decidiron ir xuntas.
Chamábase Flor.

Ao final viron un bosque cheo de flores. Flor colleu unha !volveu crecer!. Entón viron unha moza que dixo: coller todo o que querais.